Kolejne spotkanie z historią zorganizowane przez MKS Ciechanów. W minioną sobotę z zaproszonymi gośćmi swoimi wspomnieniami z czasów gry w klubie znad Łydyni podzielił się swego czasu znakomity napastnik – Aleksander Henryk Bońkowski.

Pan Aleksander występował w drużynie, najpierw Budowlanych a potem Juranda, w latach 1952 – 1965. Zasłynął przede wszystkim wspaniałym instynktem strzeleckim i jak sam wspomina, strzelił więcej goli niż rozegrał meczów. Warto dodać, że już po zakończeniu piłkarskiej kariery, w latach 1990-1994, był przewodniczącym Rady Miasta Ciechanów. A jak zaczęła się i przebiegała jego przygoda z piłką? Zapraszamy do lektury:

- Moja przygoda z piłką trwała praktycznie odkąd pamiętam. Już na podwórku grało się przecież w piłkę z kolegami. Bardziej, nazwijmy to, ukierunkowana przygoda zaczęła się wraz z rozpoczęciem nauki w gimnazjum, pod okiem wspaniałego człowieka, profesora Stanisława Hikierta. Człowieka ze wszech miar oddanego całkowicie sportowi, poświęcającego się dla podopiecznych. Dla niego nie było ograniczenia czasu, zawsze można było na niego liczyć. To co robiłem, osiągnąłem, to głównie zawdzięczam właśnie jemu. Najpierw grałem właśnie w klubie sportowym przy gimnazjum. Tam mieliśmy drużyny koszykówki i właśnie piłki nożnej. To był początek lat 50. Dzieci i młodzież nie miała wtedy praktycznie żadnych innych możliwości i jeżeli ktoś miał sportowe zamiłowanie, to właśnie tutaj mógł się realizować. Dlatego ja grałem w drużynie szkolnej. Sport w szkole był na wysokim poziomie, nasza drużyna szkolna konkurowała, wprawdzie tylko w meczach towarzyskich, z miejscowymi drużynami. Wtedy na terenie Ciechanowa działało kilka klubów, m.in. Budowlani, Gwardia, Kolejorz, Sparta czy Spójnia. Oprócz tego były też drużyny przy zakładach pracy, na przykład cukrowni, browarze. I te wszystkie kluby między sobą rywalizowały.

Wojciech “Kiwaj” Kowalski był gościem pierwszego spotkania zorganizowanego przez MKS Ciechanów, mającego na celu odtworzenie historii ciechanowskiej piłki nożnej i przypomnienie osób ją współtworzących.

Bohater sobotniego spotkania jest jednym z najstarszych żyjących piłkarzy znad Łydyni. Urodził się w 1933 roku, a w klubie występował w latach 1948 – 1968. Jak sam przyznał wówczas drużyna występowała pod inną nazwą, a same realia wyglądały zupełnie inaczej niż obecnie:

- Najpierw ten klub nazywał się Ciechanowianka. Zaczynaliśmy pod koniec 40 lat w klasie C. Wtedy rozgrywki wyglądały inaczej: była klasa C, B, A i trzecia liga. Ciechanowianka istniała do 1956 roku. Potem, “po odwilży”, zmieniono nazwę na Jurand, która utrzymała się do kolejnej zmiany, czyli Mazovii. W Ciechanowiance, poza piłką nożną, istniała również sekcja kolarstwa. Był również zespół juniorów oraz druga drużyna. W klasie C nie mieliśmy żadnego trenera. Pierwszy pojawił się dopiero w B klasie, czyli latach 1954-56. Trening z kolei polegał na tym, że wychodziliśmy na boisko i po prostu kopaliśmy na bramkę. Zresztą ciężko mówić o treningach, jeśli mieliśmy do dyspozycji na całą drużynę tylko jedną piłkę.